De dag begon akelig..
Net als een hond die zijn baasje kwijt is, liep ik vanmorgen door onze herberg.
Dan maar vast naar het busstation..IK moet nog een kaartje naar Finesterre kopen.
Daar is dan ook afleiding genoeg.
In de bus zit ik naast een pelgrim en ik begin een praatje.
Ze komt uit Slowenie en praat gebrekkig engels.
Ik ook, dus dat wordt gebarentaal!!
;0)
Na drie uur zijn we dan in Finrsterre en ik ga meteen op zoek naar een herberg.
De eerste poging lukt en ik zit voor een tientje in een twee persoons kamer.
Nu gauw een hapje eten, want de lucht ziet er dreigend uit.
Jawel hoor, net als we klaar zijn, begint het te stortregenen..Het komt met bakken uit de hemel.
Gelukkig ben ik nu gediplomeerd pelgrim!!! en stap ik dapper de weg op.
Nu wordt het duidelijk, waarom Mieke mij adviseerde, vooral mijn stokken mee te nemen..
Ja hoor, het wordt weer flink klimmen..
Ik hoor de stem van Mieke...:"kleine stapjes, en stoppen als het niet meer gaat.."
Maar ik hoef niet te stoppen...(ben nauwelijks moe als ik boven ben..)
Na een uur ben ik dan drijfnat maar blij, boven op de top .
Aan het einde van de wereld.
Mijn droom wens vervuld.!!!!
Mijn maatje moet met de bus terug.
We hebben krap een half uur,dus dat wordt een snelle daling.
De bus staat er al, ik wens Marleen een goeie vlucht en na een kopje Cafe con Leche zoek ik mijn herberg weer op.
Mijn gedachten gaan nog even naar Marijke die nog steeds in Madrid op een vlucht wacht en naar Mieke die met een nieuwe Camino is begonnen.
Ik wens ze allebei heel veel liefs.
Mieke als je dit leest...
DANK JE WEL VOOR ALLES!
